Demetres έγραψε:
Βλέπω ότι έχεις δοκιμάσει την ιταλική σχολή. Τι γνώμη έχεις πχ για τις Savinelli? Πάντα μου φαίνονταν λιγάκι υπερτιμημένες. Και αν έχεις φωτογραφίες, κάποια στιγμή θα ήθελα να δω τη L'anatra.
Δημήτρη, το χρονικό διάστημα που καπνοσυριγγίζω συστηματικότερα (ένας χρόνος και κάτι ψιλά) δεν έχει σταθεί επαρκές ούτος ώστε να μπορέσω να σχηματίσω στο νού μου κάποια, πρόχειρη έστω αλλά με κάποια σχετική σαφήνεια, συγκριτική διάκριση μεταξύ των όποιων "σχολών¨ και των brands αυτών, τουλάχιστον όσο αφορά καπνιστικές συμπεριφορές και επιδόσεις σε ευρύτερη κλίμακα, μια που και η συλλογή μου απαριθμεί μόνο 16 κομμάτια (θα ήταν τώρα 20 με αυτά που έχασα) εκ των οποίων οι οκτώ είναι
-τι άλλο- stanwell. Ακολουθούν δύο peterson και μια chieftain, μια BC, μια Big Βen και οι Ιταλίδες που προαναφέρθηκαν.
Εντός των στενών αυτών πλαισίων εμπειρίας, λοιπόν, κι επιχειρώντας αρχικά μια σύγκριση των τεσσάρων Ιταλίδων που έχω καπνίσει (εξαιρουμένης της passatore, βεβαίως) με τις οκτώ Δανέζες μου, θα έλεγα πως βρίσκω ότι αυτή μπορεί να είναι και λιγάκι άδικη. Όλες οι Stanwell που διαθέτω είναι mid range που κινούνται σε μια βάση τιμής γύρω στα 100Ε, πάνω κάτω. Συγκεκριμένα πρόκειται για τις εξής: Τρείς shape 124 από τη σειρα Revival (Light Brown, Dark Brown, Flame Grain). Δύο Liverpool (Bordeaux & Brown smooth). Ένα Mojo Nr12. Ένα Viking από τη σειρά Nordic και τέλος ένα Sterling ποκεράκι. Όλες, εκτός του Mojo, κάνουν από ικανοποιητικό έως καλό κάπνισμα, έχουν δοκιμαστεί με φίλτρο καί χωρίς (αναλόγως καπνού, διαθέσεων και χρόνου), με καλύτερη συμπεριφορά να επιδεικνύουν το πόκερ, ο Βίκινγκ, και το
μπορντό Λίβερπουλ.
Οι δε Ιταλίδες (που υστερούν στην σύγκριση αριθμητικά) είναι mid range κομμάτια που ωστόσο νομίζω κινούνται σ΄ένα επίπεδο προδιαγραφών και τιμής κάπως υψηλότερο, με την πάπια να ορειβατεί κάπου παραπέρα. -Κι αυτό είναι κάτι που εισπράτω στο κάπνισμα τους: Νιώθω να τραβάνε πιό άνετα, η γεύση σα να'ρχεται περισσότερο ξεκάθαρα, υγροποιούν λιγότερο έως ελάχιστα, ζεσταίνονται δύσκολα, κι ο καπνός συνήθως καίγεται μέχρι τέλους
χωρίς να το καταλάβω. Τώρα, αναφορικά με τις Savinelli, η πρώτη είναι μπιλιάρδο της σειράς flaminia. Αυτό καπνίζεται συνήθως με μπάλσα ή άφιλτρο και παρουσιάζει όλα αυτά τα καλά χαρακτηριστικά που ανέφερα. Η άλλη, μπιλιαρδάκι κι αυτή, είναι μια estate classica αμμοβολής, άφιλτρη απ'τον μπαμπά της, όπου αν και υποδεέστερου grade (νομίζω) απ'αυτό της flaminia, συμπεριφέρεται εξίσου καλά.
Πάντως, αν και σε γενικές γραμμές είναι σε ισχύ, αμφιβάλω εάν υπάρχει κάποια ασφαλή σταθερά, κάποιο λίγο πολύ ξεκάθαρο καταλυτικό όριο μεταξύ ικανοποιητικού καπνίσματος κι ενός
πραγματικά καλού καπνίσματος, με οικονομικούς όρους μιλώντας. Μου έχει συμβεί μια φθηνή zebrano, ένα zoulou αμμοβολής (το κλαίω κι αυτό) να καπνίζει με τους ίδιους καπνούς αισθητά καλύτερα κι απ' τις τρείς Revival, ενώ μεταξύ των δύο Liverpool βρίσκω το ένα να υπερέχει. Δίχως να διαθέτω τα γνωστικά εργαλεία, για μια ασφαλή αποκωδικοποίηση αυτών των συμπεριφορών, και δεδομένου πως οι πίπες είναι απαλαγμένες απο κακοτεχνίες, πιστεύω ότι πρέπει να παίζει ρόλο σημαντικό αυτή καθ΄αυτή η ποιότητα του ρεικιού που χρησιμοποίησε -
ή έτυχε να χρησιμοποιήσει, αναφορικά με brands μαζικής παραγωγής- ο κατασκευαστής.
Αλλά εδώ υπεισέρχεται κι ένας άλλος πολύ σημαντικός παράγοντας: Ο καπνός!
Προσωπικά βρίσκομαι στο στάδιο ενός πολύ αρχικού πειραματισμού στο να βρώ τι μου "κάθεται" καλύτερα και πού. Ενδεικτικά αναφέρω πως τα σκέτα Vas/Vaper's τα "ανακάλυψα" πολύ τελευταία και μου φαίνεται πως σα να αντιμετωπίζονται καλύτερα απ΄τον ουρανίσκο μου και τις πίπες μου σε σχέση με τους αρωματικούς που κάπνιζα σχεδόν απολειστικά. -Οπότε πολλές από τις προηγούμενες κρίσεις, βρίσκονται υπο ενδεχόμενη αίρεση.
Ιδού η πάπια μου
Συνημμένο:
3221_3.jpg